- Niezwykle praktyczny i najbardziej wszechstronny kurs dla wszystkich żądnych wiedzy terapeutów
- Wysoko oceniany przez wszystkich absolwentów
- 48 godzin praktyki pod okiem doświadczanego nauczyciela
- Prawie 2 doby „marszu” krętą ścieżką wiedzy osteopatycznej
- Poznaj tajemnice efektywnych technik manipulacji (HVLA), artykulacji (ART), energetyzacji (MET) oraz wiele innych
- Autorskie metody pracy prowadzącego są dodatkowym atutem tego kursu
Szczegóły
Czas trwania szkolenia: 2 moduły po 3 dni
Godziny trwania zajęć:
Piątek 12.00 – 19.00
Sobota 9.00 – 18.00
Niedziela 9.00 – 17.00
Cena za 2 moduły – 3150 zł
Cena Moduł 1 (kręgosłup, miednica) – 1590 zł
Cena Moduł 2 (stawy obwodowe, klatka piersiowa) – 1590 zł
Plan kursu:
- Anatomia i biomechanika:
- Budowa i funkcje poszczególnych odcinków kręgosłupa, stawów miednicy, żeber (moduł 1) oraz stawów obwodowych (moduł 2)
- Badanie
- GOE – ogólne badanie osteopatyczne
- Regionalne i segmentalne badanie ruchomości kręgosłupa (moduł 1) i stawów obwodowych (moduł 2)
- Testy ortopedyczne, neurologiczne i osteopatyczne
- Planowanie terapii osteopatycznej
- Odnajdywanie dysfunkcji somatycznych (SD)
- Metody leczenia – omówienie i praktyka
- Techniki tkanek miękkich (ST) w ujęciu osteopatycznym – czytaj więcej
- Techniki artykulacyjne (ART) – czytaj więcej
- Techniki energetyzacji mięśni (MET)
- GOT – General Osteopathic Treatment
- Techniki manipulacyjne HVLA – krótka dźwignia, bezpieczna długa dźwignia – czytaj więcej
- Techniki manipulacyjne kości krzyżowej i miednicy – togle, recoil , – czytaj więcej
- Semiologia/Patologia
- Przepuklina dysku, zespoły korzeniowe i inne dyskopatie, bóle stawów krzyżowo-biodrowych, klatki piersiowej i wiele innych – procedury postępowania terapeutycznego
- Uszkodzenia miednicy w ujęciu energetyzacji mięśni
- Typowe problemy odcinka szyjnego kręgosłupa – omówienie i planowanie terapii
- Bóle głowy, bóle międzyżebrowe, Zespół górnego otworu klatki piersiowej oraz inne – procedury postępowania terapeutycznego
Techniki Tkanek Miękkich ( ST)
Technika tkankowa definiowana jest przez Radę ds. Edukacji Osteopatycznej (ECOP) jako “bezpośrednią technikę, która zazwyczaj obejmuje rozciąganie boczne, rozciąganie liniowe, głębokie naciski, trakcję i / lub oddzielenie podczas monitorowania reakcji tkanek i ruchu zmiany przez palpację”.
Zwana również techniką „mięśniowo-powięziową “.
Niektóre aspekty technik tkanek miękkich są podobne do technik uwalniania mięśniowo-powięziowego w odniesieniu do efektów termodynamicznych w zmieniających się stanach fizycznych i powodujących reaktywność tkankową (odpowiedź powięziowa).
Jednak specyficzne metody manualne, za pomocą których terapeuta wywołuje te reakcje, są nieco inne. Najbardziej wyróżniającymi aspektami techniki tkanek miękkich w porównaniu z techniką uwalniania mięśniowo-powięziowego jest to, że w technice uwalniania mięśniowo-powięziowego siły są kierowane głębiej.
Siły powinny być skierowane wystarczająco głęboko, aby zaangażować leczoną tkankę, ale jednocześnie leczenie powinno być łagodnie lub umiarkowanie wprowadzane i akceptowane przez pacjenta.
Technika tkankowa definiowana jest przez Radę ds. Edukacji Osteopatycznej (ECOP) jako “bezpośrednią technikę, która zazwyczaj obejmuje rozciąganie boczne, rozciąganie liniowe, głębokie naciski, trakcję i / lub oddzielenie podczas monitorowania reakcji tkanek i ruchu zmiany przez palpację”.
Zwana również techniką „mięśniowo-powięziową “.
Niektóre aspekty technik tkanek miękkich są podobne do technik uwalniania mięśniowo-powięziowego w odniesieniu do efektów termodynamicznych w zmieniających się stanach fizycznych i powodujących reaktywność tkankową (odpowiedź powięziowa).
Jednak specyficzne metody manualne, za pomocą których terapeuta wywołuje te reakcje, są nieco inne. Najbardziej wyróżniającymi aspektami techniki tkanek miękkich w porównaniu z techniką uwalniania mięśniowo-powięziowego jest to, że w technice uwalniania mięśniowo-powięziowego siły są kierowane głębiej.
Siły powinny być skierowane wystarczająco głęboko, aby zaangażować leczoną tkankę, ale jednocześnie leczenie powinno być łagodnie lub umiarkowanie wprowadzane i akceptowane przez pacjenta.
Techniki artykulacyjne (ART)
Rada ds. Edukacji w zakresie Osteopatii (ECOP) definiuje technikę leczenia artykulacyjnego (ART) jako “technikę o niskiej prędkości / umiarkowanej do wysokiej amplitudy, gdzie w stawie jest wykonywany pełny ruch z terapeutycznym celem zwiększenia zakresu swobody ruchów. Siła aktywująca jest albo ruchem sprężystym, albo powtarzalnym, koncentrycznym ruchem stawu przechodzącym przez barierę ograniczającą. ”
W Philadelphia College of Osteopathic Medicine (PCOM), techniki artykulacyjne określa się jako techniki sprężystości. Ma podobieństwa zarówno do tkanek miękkich, jak i HVLA pod tym względem, że może wpływać odpowiednio na komponenty mięśniowo-powięziowe i elementy stawowe. Jednak umiarkowana do wysokiej amplituda opisana w definicji nie oznacza przejścia przez ograniczającą barierę przy wysokiej amplitudzie. Związek między patologicznymi, fizjologicznymi i anatomicznymi barierami powinien pozostać zgodny z zasadami HVLA: ruch przez barierę ograniczającą powinien być nadal moderowany i ograniczany do minimum.
Rada ds. Edukacji w zakresie Osteopatii (ECOP) definiuje technikę leczenia artykulacyjnego (ART) jako “technikę o niskiej prędkości / umiarkowanej do wysokiej amplitudy, gdzie w stawie jest wykonywany pełny ruch z terapeutycznym celem zwiększenia zakresu swobody ruchów. Siła aktywująca jest albo ruchem sprężystym, albo powtarzalnym, koncentrycznym ruchem stawu przechodzącym przez barierę ograniczającą. ”
W Philadelphia College of Osteopathic Medicine (PCOM), techniki artykulacyjne określa się jako techniki sprężystości. Ma podobieństwa zarówno do tkanek miękkich, jak i HVLA pod tym względem, że może wpływać odpowiednio na komponenty mięśniowo-powięziowe i elementy stawowe. Jednak umiarkowana do wysokiej amplituda opisana w definicji nie oznacza przejścia przez ograniczającą barierę przy wysokiej amplitudzie. Związek między patologicznymi, fizjologicznymi i anatomicznymi barierami powinien pozostać zgodny z zasadami HVLA: ruch przez barierę ograniczającą powinien być nadal moderowany i ograniczany do minimum.
Manipulacje HVLA – Short Levers Techniques
Technika o wysokiej prędkości i niskiej amplitudzie (HVLA) jest określana przez Radę Edukacyjną ds. Zasad Osteopatycznych (ECOP) jako „bezpośrednia technika stawowa wykorzystująca siły o dużej prędkości i małej amplitudzie”
HVLA jest jedną z najstarszych form medycyny manualnej i jest wciąż badana pod względem odpowiedzi klinicznej … czytaj więcej ……
( Manipulacja HVLA polega na precyzyjny przyłożeniu odpowiednich komponentów w leczonym stawie oraz zastosowaniu szybkiego i krótkiego impulsu, którego najczęściej efektem jest charakterystyczne kliknięcie (kawitacja) powodujące m.in zmniejszenie napięcia mięśniowego w okolicy zabiegowej oraz
Jest to technika, która jest najmniej czasochłonna. Z drugiej strony ma stosunkowo długą krzywą uczenia się kompetencji i pewności terapeuty, dlatego instruktor wprowadza kursanta w technikę krok po kroku, aż do momentu, kiedy uczący się terapeuta potrafi prawidłowo i bezpiecznie wykonać manipulację.
Techniki HVLA wykorzystywane są w osteopatii, fizjoterapii oraz chiropraktyce
Technika o wysokiej prędkości i niskiej amplitudzie (HVLA) jest określana przez Radę Edukacyjną ds. Zasad Osteopatycznych (ECOP) jako „bezpośrednia technika stawowa wykorzystująca siły o dużej prędkości i małej amplitudzie”
HVLA jest jedną z najstarszych form medycyny manualnej i jest wciąż badana pod względem odpowiedzi klinicznej … czytaj więcej ……
( Manipulacja HVLA polega na precyzyjny przyłożeniu odpowiednich komponentów w leczonym stawie oraz zastosowaniu szybkiego i krótkiego impulsu, którego najczęściej efektem jest charakterystyczne kliknięcie (kawitacja) powodujące m.in zmniejszenie napięcia mięśniowego w okolicy zabiegowej oraz
Jest to technika, która jest najmniej czasochłonna. Z drugiej strony ma stosunkowo długą krzywą uczenia się kompetencji i pewności terapeuty, dlatego instruktor wprowadza kursanta w technikę krok po kroku, aż do momentu, kiedy uczący się terapeuta potrafi prawidłowo i bezpiecznie wykonać manipulację.
Techniki HVLA wykorzystywane są w osteopatii, fizjoterapii oraz chiropraktyce
Program szczegółowy kursurozwiń
• Wprowadzenie do Osteopatii – rys historyczny, zasady cele, teorie
• Osteopatyczne zasady diagnostyki
• Badanie ogólne GOE
• Regionalne i segmentalne badanie ruchomości kręgosłupa, miednicy i żeber oraz stawów obwodowych
• Testy ortopedyczne i neurologiczne
• Planowanie terapii Osteopatycznej
• Omówienie technik stosowanych w osteopatii
• Techniki tkanek miękkich, artykulacje, MET – techniki energetyzacji mięśni kręgosłupa, miednicy, żeber oraz stawów obwodowych
• GOT – Ogólny zabieg osteopatyczny
• Wprowadzenie do manipulacji HVLA – teorie, koncepcje, zasady
• Przygotowanie pacjenta, postawy terapeuty oraz dodatkowe badanie segmentalne poszczególnych segmentów kręgosłupa
• Dźwignie pierwotne i wtórne – komponenty wykorzystywane w HVLA
• Wskazanie i przeciwskazania do HVLA
• Manipulacje HVLA do rotacji, fleksji, zgięcia bocznego kręgosłupa lędźwiowego
• Technika „DOG” – środkowego, górnego i dolnego odcinka piersiowego, modyfikacje
• Obszary przejściowe kręgosłupa
• Klasyczna Technika manipulacyjna „Chicago” dla miednicy i LS
• Inne techniki HVLA stawu krzyżowo-biodrowego
• Techniki MET i HVLA spojenia łonowego
• Techniki ART., MET i HVLA C3, C0/C1, C7/T1
• Techniki ART, MET i HVLA żeber
• Osteopatyczne zasady diagnostyki
• Badanie ogólne GOE
• Regionalne i segmentalne badanie ruchomości kręgosłupa, miednicy i żeber oraz stawów obwodowych
• Testy ortopedyczne i neurologiczne
• Planowanie terapii Osteopatycznej
• Omówienie technik stosowanych w osteopatii
• Techniki tkanek miękkich, artykulacje, MET – techniki energetyzacji mięśni kręgosłupa, miednicy, żeber oraz stawów obwodowych
• GOT – Ogólny zabieg osteopatyczny
• Wprowadzenie do manipulacji HVLA – teorie, koncepcje, zasady
• Przygotowanie pacjenta, postawy terapeuty oraz dodatkowe badanie segmentalne poszczególnych segmentów kręgosłupa
• Dźwignie pierwotne i wtórne – komponenty wykorzystywane w HVLA
• Wskazanie i przeciwskazania do HVLA
• Manipulacje HVLA do rotacji, fleksji, zgięcia bocznego kręgosłupa lędźwiowego
• Technika „DOG” – środkowego, górnego i dolnego odcinka piersiowego, modyfikacje
• Obszary przejściowe kręgosłupa
• Klasyczna Technika manipulacyjna „Chicago” dla miednicy i LS
• Inne techniki HVLA stawu krzyżowo-biodrowego
• Techniki MET i HVLA spojenia łonowego
• Techniki ART., MET i HVLA C3, C0/C1, C7/T1
• Techniki ART, MET i HVLA żeber
Kurs prowadzi
Piotr Cywiński Dyplomowany Osteopata
Specjalista fizjoterapii oraz Medycyny Manualnej. Absolwent renomowanej Międzynarodowej Szkoły Osteopatii ESO w Anglii – European School of Osteopathy. Instruktor wielu kursów Medycyny Osteopatycznej – Techniki Manipulacyjne kręgosłupa i stawów obwodowych, Osteopatia Wisceralna, Osteopatia funkcjonalna.
Były sportowiec — Reprezentant Polski W Lekkiej Atletyce — wielokrotny medalista mistrzostw Polski i Złoty Medalista Mistrzostw Europy Juniorów w biegu sztafetowym 4x100m. Członek Kadry Olimpijskiej w Bobslejach. W przeszłości terapeuta Kadry Olimpijskiej Zapaśników w stylu wolnym i innych znanych sportowców.
Uczestnik wielu specjalistycznych szkoleń u najlepszych Chiropraktyków, Osteopatów i Terapeutów Manualnych. Skonstruował specjalny stół terapeutyczny, który został zaprezentowany na XVII Międzynarodowych Targach Sprzętu Rehabilitacyjnego REHABILITACJA 2009 w Łodzi.
Najbliższe szkolenia
03
grudzień
dni
godz
min
sek
Galeria zdjęć
